Morgen is er een literaire avond in, jawel, Bergen op Zoom. Eigenlijk zou het wel weer eens tijd worden dat de SS de letteren binnen komt marcheren, al denk ik dat ik dit maar gewoon aan me zal laten voorbijgaan. Niets doen is soms ook iets doen.
Toegegeven, er zouden echt wel heel wat meer culturele feestjes verpest mogen worden. Laatst was ik bijvoorbeeld nog in de synagoge in Bergen op Zoom, waar een dromerig zuchtmeisje met blote benen liedjes zong. De wisselende lampen op de witte muur waren mooi, maar daar was dan ook echt alles mee gezegd. Het publiek bestond uit grijzende jaknikkers die cultuur als linkse hobby op zaterdagavond uitvoeren, om echt geraakt te worden en 'iets' te voelen. Ze geloven vast ook dat er 'iets' is, behalve als hun levenspartner vraagt: "Is er iets?", want dan is er niets, reken maar. Er waren trouwens misschien ook wel jongeren, maar die voegden zich naar het grauw als vlees in een gehaktmolen.
Hoe zou het zijn om dat gehakt eens naar een gevoelige singer-songwriter te smijten? En dan niet op het gezicht of de gitaar, maar gewoon, op de blote benen of net tegen de schouder? Hoe zou al dat gevoelige singer-songwriterleed dan klinken? Hoe zou het zijn om vervolgens afgevoerd te worden door twee beveiligers die het voor een deel met je eens zijn dat dit eigenlijk geen feest is voor de mens, maar ja, je mag niet zomaar met vlees gaan gooien en het is tenslotte hun werk om alles binnen de perken te houden? Hoe zou het zijn als de SS de letteren weer eens binnen komt marcheren?
Ik weet het niet.
Ik denk dat het alleen niet te lang meer moet duren met al dat gezapige gezeur op de televisie en in de zalen, want daar krijg je aambeien van.
